Objawy kolki występują najczęściej między 2 a 16 tygodniem życia ( kolka trzymiesięczna, 100 dni płaczu[ potrzebny przypis] ), przy czym szczyt osiągają około 6 tygodnia. Kolka nie jest przyczyną zaburzeń wzrostu i rozwoju dziecka. Zwykle samoistnie ustępuje w ciągu pierwszych czterech miesięcy życia. Dokuczliwe objawy pojawiają się u dziecka nagle, po ukończeniu około 4 tygodnia życia, Poza epizodami z napadowym płaczem, niemowlę jest zdrowe, jego rozwój przebiega prawidłowo, nie pojawiają się dodatkowe dolegliwości, jak gorączka, nieregularny oddech oraz krwiomocz. Pakowanie torby do szpitala warto rozpocząć już w okolicach 30. tygodnia ciąży i zakończyć najpóźniej w 36. tygodniu. Wszystko po to, aby w razie potrzeby móc ją zabrać ze sobą na porodówkę, jeśli tylko zajdzie taka konieczność przed planowanym terminem porodu. Oto rzeczy, których nie może zabraknąć w wyprawce przyszłej mamy i maluszka. Kobiety przechodzą kryzys 40-latka w podobny do mężczyzn sposób, choć kierują nimi inne pobudki. Najczęściej przemyślenia dotyczą ich osobistego zadowolenia z życia, samorozwoju i poczucia własnej wartości. Jednym z głównych objawów kryzysu wieku średniego u pań jest nagła, wręcz przesadna dbałość o wygląd. Porównując rozwój niemowlaka z kalendarzem opisującym zmiany w poszczególnych miesiącach, można szybko wychwycić potencjalnie zaburzenia. Sprawdź, jak w pierwszym roku życia miesiąc po miesiącu przebiega rozwój dziecka. Rozwój niemowlaka – 1 miesiąc Głowa niemowlaka jest nieproporcjonalnie większa od reszty jego ciała. Kryzys trzeciego miesiąca pojawia się u dzieci w wieku około 2-4 miesięcy, wtedy gdy maluszek nabierze już dużej wprawy w ssaniu piersi. Początkowo gdy był noworodkiem opróżnienie piersi mogło zajmować mu kilkanaście lub nawet kilkadziesiąt minut, w ciągu 1-3 miesięcy dzieci mogą dojść nawet do takiej wprawy, że najadają XXY3I7. Czy karmienie piersią, które cały czas przebiegało bez zakłóceń, może nagle stać się trudne? Niestety – dzieje się tak, kiedy przychodzi kryzys laktacyjny. Na czym on dokładnie polega, czym jest wywołany i przede wszystkim – jak go pokonać, by móc znowu cieszyć się mleczną drogą?Co to jest kryzys laktacyjny?Kryzys laktacyjny to okres, w którym karmienie piersią staje się zagrożone. Kryzys laktacyjny występuje zazwyczaj w określonych okresach – w 3 i 6 tygodniu po porodzie, a potem w 3 i 9 miesiącu. Charakteryzuje się tym, że piersi są miękkie, mleko z nich nie wycieka, a dziecko wydaje się głodne i niespokojne To bardzo trudny etap karmienia piersią, który w wielu przypadkach niestety kończy się rozpoczęciem karmienia maluszka mlekiem kryzysu laktacyjnegoObjawy kryzysu laktacyjnego to przede wszystkim zmiana w zachowaniu dziecka – dotąd spokojne niemowlę zaczyna być płaczliwe i marudne, a także miękkość piersi oraz trudności z „wyciśnięciem” z nich większych ilości mleka. Możesz mieć uczucie pustych kryzysu laktacyjnegoSpecjaliści od karmienia piersią wciąż nie wiedzą, jakie są przyczyny powstania kryzysów laktacyjnych. Przypuszcza się jednak, że jest to stan wywołany przede wszystkim:stresem,zmęczeniem,zamianami hormonalnymi w organizmie karmiącej,skokami rozwojowymi u dziecka,a także zmianami w składzie i konsystencji robić, gdy dopadnie was kryzys laktacyjny?Przede wszystkim musisz dowiedzieć się, czego nie robić. Prawdopodobnie jak tylko rozpocznie się kryzys laktacyjny, uznasz, że wszystko to staje się zbyt trudne i że nie będziesz „torturować dziecka głodem” – to myśli większości mam. Kolejnym krokiem jest już tylko sięgnięcie po butelkę z mlekiem modyfikowanym i zakończenie karmienia jednak, że po pierwsze – twoje piersi nie mogą być puste, to po prostu niemożliwe. Nie głodzisz zatem malca! Po drugie – utrzymanie karmienia piersią, zwłaszcza jeśli malec ma dopiero 3 czy 6 tygodni, to niezwykle ważne zadanie. Mleko matki jest obecnie uznawane za najbardziej wartościowy pokarm dla o tym, że kryzys laktacyjny jest czymś normalnym, potrzebnym i sposobach na jak najszybsze wyjście z kryzysu jest niezwykle istotna, gdyż niewiedza na ten temat bardzo często skłania matki (a już na pewno babcie) do sięgnięcia po butelkę ze sztuczną mieszanką. Można nawet powiedzieć, że jest to strategiczny moment, od którego zależy udane karmienie co możesz zrobić, to odseparowanie się od wszystkich rad w stylu „Daj mu tę butelkę” i skupienie się na walce o laktację. W tym celu postępuj według następującego planu:Zapomnij na chwilę o wszystkich innych sprawachNie gotuj, ale zamawiaj obiady. Nie sprzątaj. Nie zapraszaj gości albo wręcz odwołaj wizyty. Twoim zadaniem na kolejne 2-3 dni jest walka o laktację, tylko i się z maluszkiem do dużego łóżka i zostańcie tam… przez kilka z przymrużeniem oka, ale nie do końca. Doradcy laktacyjni podkreślają, że w okresie kryzysu należy podawać dziecku pierś jak najczęściej, nawet co 30-40 minut, więc rzeczywiście najwygodniej będzie wam w łóżku. Weź pilota do ręki, włącz sobie maraton serialowy i karm, karm, karm. Takie zwariowanie karmienie "na okrągło" nie potrwa dłużej niż 2-3 się na walkę o karmienie piersiąNastaw się pozytywnie. W przerwie między karmieniami mów sobie, że to, co robisz, jest dobre. Drażnij brodawki, jeśli malec nie chce pić, pobudzaj laktację laktatorem. Bądź pewna siebie – nie robisz dziecku krzywdy, tylko pokonujesz o pomocJeżeli miną dwa dni a ty będziesz czuła, że sobie nie radzisz, poproś o pomoc doradcę laktacyjnego. Z pewnością ją uzyskasz, dzięki czemu zyskasz większe szanse na powrót do sprawnego karmienia piersią i poczujesz się dużo, dużo spokojniejsza – będziesz przecież w rękach ekspertów . Każdy skok to moment zdobywania kolejnych zdolności przez malucha, poprzedzony okresem nagłego „regresu”, kiedy to istotnie zmienia się zachowanie dziecka. Może być ono wtedy rozdrażnione, płaczliwe, niechętne do zabawy i wykorzystywania zdobytych już umiejętności, łaknące bliskości z rodzicami. Czym są skoki rozwojowe dziecka? Czy pojawiają się u wszystkich niemowląt? Okres noworodkowy i niemowlęcy jest w życiu dzieci bardzo intensywnym czasem, ponieważ ich rozwój jest wtedy najbardziej dynamiczny. Zdobywanie kolejnych umiejętności psychoruchowych jest sprawą indywidualną każdego malucha i uzależniony jest zarówno od czynników środowiskowych, jak i wrodzonych. Czas i kolejność ich pojawiania się można określić jedynie w przybliżeniu. Orientacyjny schemat rozwoju dziecka opisywany jest za pomocą tzw. kamieni milowych. Teoria skoków rozwojowych pojawiła się w latach 90. XX w., została stworzona i opisana przez holenderskiego biologa behawioralnego Franciscusa Plooija i jego żonę Hetty van de Rijt, antropolog i psycholog. W oparciu o swoje badania dotyczące młodych szympansów, przeprowadzili oni obserwacje rozwoju dzieci do 2. roku życia. Na ich podstawie wyodrębnili 10 skoków rozwojowych obejmujących pierwszych dwadzieścia miesięcy życia dziecka. Zjawisko skoków rozwojowych tłumaczone jest przeciążeniem bodźcami rozwijającego się układu nerwowego dziecka. Innymi słowy – „jeden mały krok w tył, duży krok naprzód”. Jak rozpoznać skok rozwojowy? W książce Hetty i Francisa „The Week Wonders” wyróżnione zostały następujące skoki rozwojowe: 4.–5. tydzień życia Pierwszy krok rozwojowy następuje w tygodniu życia. Zdolność percepcji bodźców jest już większa niż przy urodzeniu, wzrok dziecka wyostrza się, jego mobilność wzrasta (potrafi odwracać głowę, trzymać rączki przed twarzą), rozpoznaje głos matki, zaczyna się też świadomie uśmiechać (jest to tzw. uśmiech społeczny) i jest bardziej zainteresowane otoczeniem – czas drzemek stopniowo skraca się, a okres aktywności wydłuża. Dźwięki, światło, zapachy, dotyk – wszystko staje się bardziej intensywne i dlatego może budzić strach i niepokój malucha. Bobas może być bardziej płaczliwy, mieć trudności z zasypianiem i potrzebować nieustannego bliskiego kontaktu z mamą – znajomy zapach, głos, dotyk, ciepło będą działać na niego kojąco i wyciszająco. Dowiedz się także, co oznacza termin High Need Baby. 8. tydzień życia Drugi skok rozwojowy następuje ok. 8. tygodnia życia, na przełomie miesiąca. Określa się go jako „świat wzorów/wzorców”. Malec zaczyna rozpoznawać pewne schematy i kojarzyć powiązane ze sobą czynności (np. mama+fotel=karmienie). W dalszym ciągu rozwija się jego wzrok. Zaczyna interesować się różnymi wzorami, kształtami, fakturami (szczególnie kontrastowymi) – cieniami na ścianie, własnymi rączkami, zabawkami. Rozpoznaje twarz mamy i taty, uważnie obserwując ich mimikę, może mniej entuzjastycznie reagować na nowe twarze. Jest bardziej aktywny fizycznie – podnosi główkę, wymachuje rączkami i nóżkami, ćwicząc koordynację ruchową i rozwijając powoli kontrolę nad własnym ciałem, potrafi utrzymać także zabawki. Zaczyna wydawać określone dźwięki. U niektórych dzieci mogą pojawić się problemy ze snem lub z karmieniem – dziecko nie ssie butelki/piersi, jednak płacze przy ich odstawianiu. Karmienie w tym przypadku stanowi drugorzędny cel dla malucha – sam kontakt z butelką/piersią działa na nie uspokajająco. Dziecko w czasie kolejnego skoku rozwojowego może być marudne, potrzebować kontaktu z bliską osobą i wyciszenia. 10.–12. tydzień życia W kolejnym etapie rozwoju u niemowląt wzrasta ich zainteresowanie otoczeniem – zaczynają skupiać się na detalach (na różnicach w natężeniu dźwięków i światła, różnym tonie głosu). Świadomie zwracają się w kierunku interesującego ich dźwięku. Dziecko samo zaczyna modulować głos, piszcząc i głużąc, bawi się też, robiąc bąbelki ze śliny. Wyraźnie zauważalna zamiana zachodzi w rozwoju ruchowym – jego ruchy nabierają płynności, zaczyna odpychać się nóżkami, łapać przedmioty oburącz, wodzić wzrokiem za poruszającym się przedmiotem. Po drugim skoku rozwojowym niemowlęta stają się bardziej niezależne – mogą nie wymagać aż takiej uwagi, jak wcześniej, jednak wraz z nadejściem trzeciego skoku, zachowują się wprost przeciwnie. Stają się też bardziej nieśmiałe, ciche, częściej ssą kciuk lub smoczek. Innym znakiem nadchodzącego skoku jest całkowite zaburzenie dotychczasowego rytmu dnia – problemy ze snem (częste pobudki w nocy lub wcześnie rano, odmowa drzemek w ciągu dnia) oraz obniżenie apetytu. 18.–20. tydzień życia Czwarty skok to „świat wydarzeń” – dziecko zaczyna dostrzegać ciąg przyczynowo-skutkowy własnych działań: celowo potrząsa grzechotką, bo wie, że ta wyda dźwięk, zrzuca zabawki na podłogę, aby podniosła je mama, wyciąga rączki, aby je podnieść, bawi się w „akuku”. Jego mobilność wzrasta – zaczyna pełzać bądź raczkować, potrafi przekładać zabawkę z ręki do ręki, przewraca się z pleców na brzuch. Maluszek asekuruje się rączkami przed upadkiem do przodu w siadzie, umie wykonać płynnie kilka czynności następujących po sobie (np. sięgnięcie po zabawkę, przełożenie jej z ręki do ręki i włożenie do ust) lub płynnie powtarzać określone zadania (potrząsanie grzechotką, uderzanie w stół). Zaczyna reagować na swoje imię, mówić ciągami sylab (mama, dada, baba), rozpoznaje swoje odbicie w lustrze, ma swoją ulubioną zabawkę, kocyk. W komunikacji z innymi zaczyna rozpoznawać krótkie słowa (nie, tak itp.), reaguje krzykiem, jeśli coś pójdzie nie po jego myśli. 22.–26. tydzień życia Kolejny skok rozwojowy dotyczy wkraczania malucha w „świat związków”. Dziecko zaczyna dostrzegać dystans pomiędzy przedmiotami, osobami – pojawia się wówczas także lęk separacyjny. Niemowlę głośno protestuje, widząc oddalających się rodziców. Może być to bardzo uciążliwe dla opiekunów, ale właśnie w tym okresie malec potrzebuje dużej ilości wsparcia. Dziecko preferuje wtedy znane osoby, z bliskiego otoczenia, boi się obcych ludzi. W tym czasie bobas może także opierać się (dosłownie) i uciekać przed zmianą pieluchy (bo po prostu denerwuje go ta czynność). Jest to także czas wyrzynania się pierwszych mleczaków, co dodatkowo sprawia, że cały ten etap staje się dla wszystkich trudniejszy. Dziecko nabywa nowych umiejętności: zwiększa się zdolność utrzymania balansu ciała, co przekłada się na umiejętność samodzielnego siedzenia, bujania się. Maluch znacznie szybciej raczkuje lub pełza. Część dzieci zaczyna wstawać, umie chwytać przedmioty położone powyżej głowy. Świetną zabawą staje się wyciąganie rzeczy z szafek, ściąganie skarpetek, rozwiązywanie sznurówek, turlanie piłki po podłodze. Zaczyna rozumieć, że przedmioty mogą mieć różne położenie (w środku, na zewnątrz, nad, pod). Rozpoznaje krótkie zdania (nie rób tego, zostań, chodź, zrób papa). Zaczyna naśladować dźwięki, np. odgłosy zwierząt, auta, odgłosy kichania. Potrafi kiwać głową na „tak” i „nie”. Bardzo interesujące stają się przedmioty typu pilot, smartfon. Przeczytaj, jak można wspomagać naukę siadania u niemowlaka. 36.–40. tydzień życia Objawami zwiastującymi kolejny skok będzie zmiana zachowania (napady złości, mniejsza żywotność, domaganie się ciągłej uwagi), gorszy apetyt i sen, większa potrzeba bliskości. Od około 37. tygodnia można zauważyć pierwsze „nowości”. Maluch nabiera umiejętności kategoryzacji – potrafi wychwycić pewne cechy wspólne dla przedmiotów, zwierząt czy osób i zaliczyć je do jednej grupy (np. samochodziki pomimo tego, że różnią się kolorami, wszystkie są autami; banan i marchewka to rzeczy do jedzenia itp.). Bada różne przedmioty i je porównuje. W tym okresie dziecko ma już całkiem dobrze wyćwiczone chwytanie rzeczy między kciukiem a palcem wskazującym (jest to tzw. chwyt pęsetkowy). Powoli zaczyna sobie radzić z lękiem separacyjnym, chętniej się tuli i daje buziaki, rodzą się w nim także nowe uczucia, tj. zazdrość czy „empatia” (reaguje płaczem, gdy płacze inne dziecko, przytula misia, który upadł). Rozwija się jego poczucie humoru, naśladuje inne osoby, potrafi je rozpoznać i nazwać (oczywiście na swój dziecięcy sposób). Maluch staje się bardziej czynny w zabawie – inicjuje różne znane aktywności, np. zabawę klockami, czytanie książeczki, a także zamienia się rolami z rodzicem (np. ukrywa się w zabawie w chowanego). 41.–46. tydzień życia 41.–46. tydzień to wkraczanie w „świat sekwencji”. Maluch zaczyna zauważać, że aby osiągnąć zamierzony cel, musi wykonać pewną określoną sekwencję czynności, np. po naciśnięciu dzwonka do drzwi czeka i nasłuchuje, zanim kopnie piłkę próbuje się do niej zbliżyć. Zaczyna sam konstruować wieżę z klocków, wrzucać brudne ubrania do kosza na pranie – czasami mogą zdarzyć się jednak pomyłki i ubrania mogą wylądować w koszu na śmieci (chociaż „sekwencja” jest prawidłowa – podnieść i wrzucić). Dziecko podejmuje próby samodzielnego rozbierania się (np. zdejmowania skarpetek), zakładania butów, czesania włosów. Potrafi naśladować odgłosy zwierząt, coraz lepiej komunikuje się ze światem zewnętrznym (potrafi wyrazić odmowę słowem „nie”, zadowolenie, że coś mu smakuje – „mniam”, wskazuje kierunek, w którym chce się udać, potrafi także wskazać palcem przedmioty, osoby po usłyszeniu ich nazwy). Posługuje się (choć oczywiście jeszcze nieporadnie) łyżeczką, w trakcie posiłków częstuje swoim jedzeniem inne osoby, naśladuje ruchy innych osób w trakcie tańczenia. Polecane dla Ciebie kapsułki, odporność zł zestaw, olej, odporność zł płyn, szampon, bez barwników, bez sls, bez substancji zapachowych, bez sztucznych barwników, produkt naturalny, bez parabenów zł akcesoria zł Skoki rozwojowe dziecka w 2. i 3. roku życia Po ukończeniu 1. roku życia, dziecko staje się bardzo aktywnym obserwatorem świata. Doskonale orientuje się w swojej najbliższej przestrzeni – wie, gdzie leżą przedmioty w domu i gdzie ich szukać, potrafi wskazać paluszkiem w kierunku ulubionego placu zabaw, poznaje swój dom. Zna przynależność rzeczy do określonych osób, zaczyna je też kolekcjonować, np. zabawki. Świetnie bawi się w układanie nieskomplikowanych puzzli, zaczyna rysować. Rozwija się też jego poczucie czasu – przypomina sobie, co wydarzyło się dzień wcześniej, pamięta o ulubionych programach w telewizji, o obietnicach rodziców. Rośnie jego zainteresowanie architekturą – buduje bardziej kompleksowe budowle z klocków, układa zabawkowe linie kolejowe. W zakresie rozwoju mowy maluch rozumie już większość rzeczy i potrafi komunikować się ze zrozumieniem z innymi. Zaczyna wymyślać własne zabawy. Jest bardzo aktywne ruchowo, doskonali precyzyjne ruchy, co widać przy zapinaniu guzików, rysowaniu. Zaczyna kontrolować swoje potrzeby fizjologiczne i zazwyczaj pod koniec 3. roku życia jest już odpieluchowane. Czy to na pewno skok rozwojowy? Jak odróżnić go od problemów zdrowotnych? Skok rozwojowy wiąże się ze zmianą zachowania dziecka – staje się ono bardziej płaczliwe, marudne, wymaga więcej uwagi i bliskości z rodzicem, a im jest młodsze, tym trudniej odróżnić, czy źródłem płaczu nie jest np. ból. Objawami alarmowymi są: długo utrzymujący, nieutulony płacz, który nie mija mimo kołysania, tulenia, odmowa jedzenia, zwiększona męczliwość w trakcie karmienia. Innym niepokojącym sygnałem może być zahamowanie wzrostu i masy ciała. Postępująca regresja w zakresie psychomotorycznym także powinna skłonić rodziców do wizyty u pediatry, ponieważ może być objawem np. choroby metabolicznej i związanym z nią toksycznym uszkodzeniem układu nerwowego. W przypadku jakichkolwiek wątpliwości ze strony rodziców, należy skierować się do pediatry, aby ten zbadał maluszka i ocenił rozwój dziecka. Twoje sugestie Dokładamy wszelkich starań, aby podane zdjęcie i opis oferowanych produktów były aktualne, w pełni prawidłowe oraz kompletne. Jeśli widzisz błąd, poinformuj nas o tym. Zgłoś uwagi Polecane artykuły SIDS – syndrom nagłej śmierci noworodków Śmierć łóżeczkowa oznacza nagłą śmierć na pozór zdrowego dziecka poniżej 1. roku życia podczas snu. Przyczyna zgonu maluszka nie zostaje jednoznacznie ustalona, lecz znane są czynniki zwiększające ryzyko wystąpienia SIDS. W jaki sposób można zapobiec nagłej śmierci łóżeczkowej? Ochrona dziecka przed upałem – o czym warto pamiętać? Odwodnienie, potówki, poparzenia słoneczne czy udar cieplny – to konsekwencje złej ochrony dziecka w czasie upału. Co robić, aby do nich nie dopuścić? Dowiedz się więcej, jak możesz skutecznie ochronić dziecko przed upałem. Ukąszenia owadów u dzieci – objawy i pierwsza pomoc. Co stosować na ugryzione miejsca? Ukąszenia owadów, zwłaszcza w sezonie letnim, przysparzają sporo problemów, gdyż mogą wywoływać silny świąd, obrzęk w miejscu ukłucia lub nawet prowadzić do zagrażającego życiu wstrząsu anafilaktycznego u osób uczulonych na jad insektów. Jak postępować w przypadku ukąszeń owadów u dzieci? Sapka niemowlęca – czym jest? Co robić, gdy się pojawi? Sapka powstaje na skutek niedrożności nosa noworodka lub niemowlęcia i objawia się utrudnionym oddechem i męczliwością podczas karmienia. Czy jest groźna? Co robić, gdy u małego dziecka wystąpi sapka? Kiedy należy udać się do lekarza? Podpowiadamy. Zapalenie spojówek u dzieci – przyczyny, objawy, leczenie Zapalenie spojówek u dzieci może mieć kilka przyczyn. Przeważnie ma ono podłoże bakteryjne, rzadziej wirusowe, dość często występuje także alergiczne zapalenie spojówek. Objawy, które się wówczas pojawiają to przede wszystkim świąd oczu, przekrwienie spojówek, obrzęk powiek oraz śluzowa lub ropna wydzielina sklejająca rzęsy. Leczenie zapalenia spojówek u pacjentów pediatrycznych jest uzależnione od czynnika, który go wywołał i może trwać od 5 dni do nawet kilku tygodni. Wnętrostwo (niezstąpione jądro) – rodzaje, przyczyny, leczenie Wnętrostwo jest wadą rozwojową, która polega na braku jednego lub obu jąder w mosznie. Niezstąpione jądro może znajdować się np. w pachwinie lub brzuchu. Schorzenie może być groźne, ponieważ zwiększa ryzyko rozwoju nowotworów jądra. Dowiedz się więcej na temat przyczyn, objawów, diagnostyki i leczenia wnętrostwa. Siatki centylowe – czym są? Jak interpretować wyniki? Siatki centylowe są normami rozwoju dziecka i służą do oceny ich prawidłowego wzrastania. Regularne pomiary oraz nanoszenie danych na siatki centylowe zgodne z płcią i wiekiem dziecka pozwalają wykryć nieprawidłowości w rozwoju dziecka i odpowiednio wcześnie wdrożyć diagnostykę i leczenie choroby podstawowej np. niedoboru hormonu wzrostu. Syndrom zapomnianego dziecka – czy można mu zapobiec? Przypadki pozostawienia dziecka w zamkniętym samochodzie zdarzają się i zdarzyć się mogą każdemu rodzicowi lub opiekunowi – wniosek ten, choć niewiarygodny, jest jednak prawdziwy. Wyniki badań pokazują bowiem, że tak działa ludzki mózg – w pewnych okolicznościach można zapomnieć nawet o dziecku będącym z nami w samochodzie. „Zapomnieć” wskazuje, że jest to problem pamięci, a nie wynik zaniedbania, o który tak często podejrzewani są rodzice lub opiekunowie. Twoje maleństwo w ciągu pierwszego roku życia niezwykle intensywnie się rozwija zarówno pod względem fizycznym jak i psychicznym. Rozwój mózgu i układu nerwowego dziecka powoduje, że niemowlę zaczyna odczuwać intensywniej dochodzące do niego bodźce. To właśnie ta intensywność doznań zmieniającego się świata może powodować duży stres u niemowlęcia a co za tym idzie większą płaczliwość, problemy ze snem, ogólny niepokój i rozdrażnienie to skok rozwojowy?Patrzysz na swojego aniołka i nie wiesz, co mu dolega wczoraj był pogodny i roześmiany a dziś nic go nie uspakaja. Być może twoje maleństwo weszło właśnie w fazę skoku rozwojowego. Skok rozwojowy u niemowlęcia poprzedzony jest bezpośrednio okresem, kiedy dziecko jest marudne, płaczliwe i ma problemy ze spaniem, gorzej je, jest bardziej krzykliwe lub przeciwnie jest cichsze niż przedtem; chce być jak najbliżej mamy, bo w jej ramionach czuje się tym okresie może niekiedy się wydawać, że dziecko jakby cofnęło się w swoim rozwoju i nie potrafi robić tego, co jeszcze wczoraj miało świetnie opanowane. Gdy następuje skok rozwojowy często ma się wrażenie, że dziecko nauczyło się wielu nowych rzeczy dosłownie przez jedną początku okresy marudzenia poprzedzające skok są krótkie, mogą trwać parę dni a im dziecko jest starsze, tym okresy te są dzieci urodzone np. 2 tyg. później przechodzą swój skok rozwojowy 2 tyg. wcześniej i odpowiednio dzieci urodzone wcześniej przechodzą to później. Wszystko związane jest z rozwojem mózgu wszystkie dzieci umieją robić to wszystko, co jest przypisane do danego skoku rozwojowego – różne dzieci preferują różne czynności i różnie intensywnie je skoków rozwojowych u niemowlęciaskok rozwojowy w 5 tygodniu życia - wrażeniaDziecko zaczyna być bardziej uważne i ”obudzone”, wszystkie zmysły są wrażliwsze niż wcześniej. Od tej pory dziecko słyszy, widzi czuje zapach i smak zupełnie inaczej niż dotąd i to może sie mu wydawać niezrozumiale i przerażające. Jedynym sposobem wyrażenia tego strachu jest krzyk i płacz oraz szukanie bezpieczeństwa w ramionach umiejętności u niemowlęcia:Patrzy słucha uważniej i dłużejJest bardziej świadome dotyku, zapachówUśmiecha się po raz pierwszy lub częściej niż przedtemUkład pokarmowy może funkcjonować lepiej np. dziecku odbija się rzadziej, rzadziej ulewaMoże płakać prawdziwymi łzami po raz pierwszyskok rozwojowy pomiędzy 7 a 9 tygodniem życia - wzoryNiemowlę w 8 tygodniu zaczyna rozróżniać wzory w dźwiękach, zapachach i smaku. Zauważa też, że jego dłonie należą do niego. Dziecko zaczyna mieć kontrolę nad swoimi ruchami, ale nadal są one umiejętności u niemowlęcia:Podnosi głowęKopie nóżkami i macha raczkamiDotyka przedmiotówPróbuje złapać przedmiotTrzyma przedmiotPatrzy na ludzi wokółPrzygląda się twarzomPatrzy na przedmioty, które się świecąWydaje krótkie dźwięki i słucha siebie samegoLubi słuchać piosenekskok rozwojowy pomiędzy 11 a 12 tygodniem życia - niuanseW wieku 12 tygodni dziecko uczy się rozumieć delikatne różnice np. w tonie głosu i zachowywać się zróżnicowanie. Ruchy dziecka są bardziej „miękkie”, kiedy wyciąga rączki, by coś schwycić lub gdy odwraca głowę śledząc jakiś umiejętności u niemowlęcia: Potrafi skoordynować ruchy oczu i głowy śledząc ruch przedmiotu czy osobyPodnosi się do pozycji siedzącej trzymając się Twoich dłoniOdpycha się obiema nóżkami leżąc w foteliku lub na kocuŁapie przedmioty obiema raczkamiWkłada wszystko do buziOgląda i bawi się rączkamiZauważa, że może piszczeć i zmienia ton głosuRobi bąble ze ślinyWyraźnie daje do zrozumienia, że jest znudzone, gdy np. - zbyt długo patrzy na ta sama zabawkęskok rozwojowy pomiędzy 14 a 19 tygodniem życia - wydarzeniaMarudne okresy zaczynają być coraz dłuższe, mogą trwać nawet do 6 tygodni i zacząć się już w 14-tym tygodniu życia niemowlęcia. Dziecko w 19 tygodniu zaczyna rozumieć zdarzenia, w sensie krótkich sekwencji, czyli może np. nauczyć się wyciągnąć rękę po zabawkę, złapać ją jedna ręka, potrząsnąć, przekręcić i włożyć do buzi. Dziecko może łączyć dźwięki– np mamama, umiejętności niemowlęcia:Przekręca się z pleców na brzuch lub odwrotniePróbuje raczkowaćPodpiera się na rękach i podnosi tułówLubi ruszać ustami, wystawiać językMoże wziąć przedmiot do jednej reki i przełożyć go do drugiejWkłada rzeczy, rękę mamy, taty do buzi, żeby je zbadać, ugryźćPróbuje uderzać zabawkami o stółZrzuca świadomie zabawki na podłogęSzuka rodzicówReaguje na własne odbicie w lustrze radością lub strachemReaguje na własne imięRozumie słowaWymawia nowe dźwięki vvv,sss, zzz, rrr itdUżywa spółgłosekWyciąga ręce, gdy chce by je podnieśćCmoka ustami, gdy jest głodneOdpycha butelkę/pierś, gdy sie najeMoże przesadnie reagować, np zakasłać jeszcze raz, gdy rodzice zareagowali na poprzednie zakasłanieskok rozwojowy pomiędzy 22 a 26 tygodniem życia - relacje, pojawia się lek separacyjnyOkres marudzenia może zacząć się już około 23 tygodnia i trwać około 4 tygodni. Typowe dla tego okresu jest na przykład to, ze dziecko źle śpi i wydaje się mieć koszmary senne, jest nieśmiałe w stosunku do obcych, nie ma apetytu, nie chce, żeby zmieniać mu pieluchę czy ubranie. Dziecko zaczyna widzieć i rozumieć różne relacje/ fizyczną odległość pomiędzy przedmiotami i pomiędzy ludźmi w szczególności, odległość pomiędzy nim samym a rodzicami. Ta świadomość może być dla dziecka absorbująca i interesująca dla dziecka jest w tym okresie obserwacja położenia różnych rzeczy wobec siebie – rzeczy mogą być w sobie wzajemnie, na sobie, pod sobą itd. Dziecko zaczyna zauważać jak wpływać na rozwój wypadków, co robić żeby się coś zadziało. Wyłącznik światła jest super dla tego rodzaju eksperymentów!Dziecko zaczyna zauważać, ze niektóre rzeczy/sytuacje są ze sobą związane. Np. ze klucz przekręcony w dziurce w drzwiach wejściowych oznacza, ze tata jest w domu!Fizycznie dziecko zaczyna lepiej koordynować swoje ruchy, raczkowanie idzie mu coraz ważne jest, by pamiętać, ze dla każdego dziecka świat relacji będzie innym – własnym- przeżyciem – całkowicie opartym na tych umiejętnościach, które dziecko zdobyło w poprzednich skokach umiejętności niemowlęcia:Siada samoChwyta małe przedmioty za pomocą palca wskazującego i kciukaUmie uderzać dwoma przedmiotami o siebie trzymając je w oby dłoniachWyjmuje zabawki ze skrzynki i wkłada je do skrzynkiPrzenosi wzrok z jednego obrazka na drugi w książce z obrazkamiObserwuje ruchy osoby, która się dziwnie zachowujePatrzy uważnie na szczegóły np. na metkę przyszytą do misiaNaśladuje machanie raczka na pożegnanieProtestuje, gdy mama czy tata wychodziskok rozwojowy pomiędzy 33 a 37 tygodniem życia - kategorieOkoło 36-40 tygodnia Twoje dziecko zaczyna zauważać i rozumieć, że świat można podzielić na grupy. Dziecko zauważa, ze rzeczy mogą mieć cechy wspólne np. mogą brzmieć lub pachnieć badacze uważają, ze w tym okresie zaczyna rozwijać się inteligencja. Kiedy dziecko zaczyna dzielić świat według kategorii jego sposób myślenia zaczyna być podobny do myślenia dorosłych. Dlatego zaczynamy lepiej rozumieć własne dzieci, ponieważ myślą w podobny sposób do umiejętności niemowlęcia:Pokazuje, ze rozpoznaje kształtyPokazuje, ze uważa, iż coś jest zabawne – za pomocą - gestów czy odgłosówPociesza/przytula swoje zabawkiRobi miny do własnego odbicia w lustrzePo raz pierwszy jest zazdrosne, gdy mama lub tata przytula inne dzieckoBierze inicjatywę do zabawyskok rozwojowy pomiędzy 41 a 48 tygodniem życia - sekwencjePomiędzy 44-48 tygodniem życia, dziecko zaczyna znajdować i tworzyć sekwencje za pomocą wszystkich swoich poprzednim skoku dziecko często rozbierało przedmioty na części po to, by je zbadać – obecnie zacznie je w tym celu składać – na przykład budować więżę z klocków zamiast burzyć zbudowaną dziecko zaczyna rozumieć, że niektóre zdarzenia zazwyczaj następują po sobie i że wie, jakie następne zdarzenie nastąpi po umiejętności niemowlęcia:Wskazuje na rzeczy i chce byś je nazywałMówi ”nie”, gdy nie chce czegoś zrobićUmie udawać głosy zwierzątWie, co pasuje do siebie i może włożyć okrągły klocek do okrągłej dziuryPróbuje rysować na papierzePróbuje uczyć się chodzić pchając np chodzik czy krzesłoZnajduje coś do wspinania, jeśli chce się do czegoś dostaćSchodzi tyłem z kanapy czy schodówPróbuje celować, gdy rzuca piłkąWyraźnie daje do zrozumienia, ze chce się z Tobą bawićSzuka przedmiotu, który ukryłaśUkrywa przedmiot samo, czeka i śmieje się, gdy go znajdzieszDaje Ci posmakować, to, co samo jak wspierać rozwój niemowlęcia podczas skoków rozwojowych Autor: Katarzyna Chmielewska-WalasNiemowlę chce być wciąż przy piersi, sprawia wrażenie wciąż głodnego, a piersi jakby nie nadążały z produkcją mleka? To może być kryzys laktacyjny – sprawdź, jak go przetrwać. Kryzys laktacyjny – co to jest?Kryzysem laktacyjnym nazywamy moment, gdy gwałtownie zwiększa się zapotrzebowanie niemowlęcia na mleko mamy na skutek skoku rozwojowego. Dziecko instynktownie zaczyna zgłaszać się do piersi częściej i intensywnie ssać, aby „zamówić” więcej mleka. Kryzys laktacyjna trwa zwykle ok 2-3 dni. Kryzys laktacyjny – objawyDziecko chce być przy piersi o wiele dłużej i częściej niż wcześniejZwiększa się ilość nocnych pobudek na karmienieMoże być niespokojne i rozdrażnionePiersi sprawiają wrażenie miękkich i pustychKryzys laktacyjny - kiedy można się spodziewać? Kryzysy laktacyjne mogą się pojawiać w podobnym czasie, co skoki rozwojowe – najbardziej zauważalne są zwykle dwa: ten występujący około 5 tygodnia życia niemowlęcia, kryzys laktacyjny w 3 miesiącu (czasem 4 miesiąc). Często spotkać się możemy także z kryzysem laktacyjnym około dwa tygodnie po porodzie. Z kolei dalsze kryzysy laktacyjne: w okolicy 6, 9 i 12 miesięcy są odczuwalne zdecydowanie rzadziej (mogą się objawić jedynie częstym nocnym zgłaszaniem się do piersi). Okresy wzmożonego zainteresowania ssaniem piersi mogą nastąpić także koło 15-16 miesiąca, w okolicach półtora roczku, a także blisko drugich urodzin. To zapotrzebowanie na ssanie piersi jest zgłaszane o wiele rzadziej – głównie dlatego, że odsetek mam karmiących piersią dzieci starsze niż rok wciąż jest niewielki, ale także dlatego, że karmienie dzieci po roku jest już o wiele mniej schematyczne i związane z indywidualnymi zwyczajami mamy i dziecka. Sposoby na kryzys laktacyjny:Zachowaj spokój, wstrzymaj się z dokarmianiem dziecka mieszanką mleko zastępczą, sprawdź, czy niemowlę ma prawidłowe przyrosty i czy spełnione są wskaźniki skutecznego karmienia piersiąPostaraj się rozluźnić, pozwól dziecko ssać do woli. Im więcej bliskości między wami i kontaktu skóra do skóry tym większa będzie produkcja mlekaZadbaj o nawodnienie swojego organizmuMożesz wspomóc się herbatkami i preparatami na laktacjęW razie jakichkolwiek wątpliwości skontaktuj się z Certyfikowanym Doradcą LaktacyjnymUwaga, skontaktuj się z lekarzem lub SOR pediatrycznym, jeśli:dziecko nie moczy pieluch od kilku godzinnie przybiera na wadzema suchą śluzówkę w buzima zapadnięte ciemiączkodziecko śpi więcej niż zwykledługo utrzymuje się żółtaczkaPrzy każdej zmianie zachowania dziecka warto obserwować je uważnie, by nie przeoczyć objawów choroby. Warto wiedzieć, że dzieci przy każdym skoku rozwojowym i kryzysie laktacyjnym będą zachowywać się podobne. Pocieszające jest natomiast to, że po okresie burzy czeka nas kilka tygodniu spokoju - dziecko powinno spać dłużej i spokojniej oraz być nieco mniej również:Jak przechowywać odciągnięte mleko Autor Katarzyna Chmielewska-Walasz wykształcenia kulturoznawczyni, z zawodu dziennikarka i redaktorka o niecodziennym hobby: doradczyni noszenia dzieci w chustach i nosidłach miękkich. Współautorka książki "Notatki z rodzicielstwa bliskości" (Wyd. Harmonia 2018). Mama Hani i Zosi, redaktorka portalu w latach 2018-2020. Kolka u noworodka najczęściej pojawia się około 3. tygodnia życia i trwa przez kolejne 3 miesiące. Jest trudnym sprawdzianem dla rodziców. Nieustanny płacz dziecka i bezsilność wywołana tym, że rodzice nie mogą mu pomóc, powoduje frustrację, złość, obniżenie nastroju. W wielu związkach pojawia się wtedy kryzys. Jak przetrwać ten trudny czas? Kolka u noworodka i niemowlaka to jeden z największych sprawdzianów dla związku. Po przyjściu na świat dziecka życie młodych rodziców wywraca się do góry nogami. Jest to rewolucja nagła - jeszcze dzień przed porodem ich potrzeby były najważniejsze, a już kolejnego dnia zostały zepchnięte na boczny tor. Zmiana toku myślenia i pogodzenie się z myślą, że to nie oni teraz się liczą, ale dziecko, jest trudna. A jeśli jeszcze noworodek ma kolki, w związku bardzo szybko może pojawić się kryzys (często zresztą nazywany "kryzysem pierwszego dziecka"). Kolka u noworodka testem dla związku Gdy noworodek nie ma kolek, po kilku tygodniach rodzice oswajają się z nową sytuacją i wypracowują sobie nowy rytm dnia codziennego. Jeśli niemowlę jednak cierpi na kolki, sprawa staje się dużo trudniejsza. Narastające zmęczenie, ciągły płacz dziecka, którego nic nie jest w stanie uspokoić, wywołują złość, zniechęcenie, frustrację. Szybko odbija się to na związku. Trzeba nie lada cierpliwości, żeby po miesiącach bezustannego krzyku, nie poddać się negatywnym emocjom. Według badań naukowców kolka u noworodka może spowodować nawet depresję u rodziców! Jak poradzić sobie z kolką u noworodka? Przede wszystkim trzeba dać sobie czas. Kolka u noworodka najczęściej mija po ukończeniu 3. miesiąca życia, gdy układ pokarmowy dziecka dojrzewa. Nie da się tego przeskoczyć, nie warto więc tracić energii na walkę z czymś, na co nie mamy wpływu. Objawy kolki możemy łagodzić, ale najczęściej nie udaje się ich wykluczyć. Trudna sytuacja w domu wymaga od rodziców wiele cierpliwości. Najważniejszą rzeczą jest zachowanie spokoju. Wzajemne kłótnie i pretensje niczego nie zmienią, mogą tylko pogorszyć wasze samopoczucie i - paradoksalnie - spotęgować objawy kolki u dziecka. Maluch wyczuwa emocje rodziców, natychmiast się zorientuje, że mama jest zmęczona, zła i smutna. To sprawi, że przestanie czuć się bezpiecznie, zacznie jeszcze głośniej i mocniej płakać. Noworodek ma kolkę: co robić? Przez te pierwsze trzy trudne miesiące postarajcie się być dla siebie wsparciem. Zmieniajcie się w opiece nad dzieckiem, tak, żeby każde z was mogło zwyczajnie odpocząć, nie zapraszajcie gości, jeśli nie macie na to siły, nie dokładajcie sobie obowiązków. Dajcie sobie wewnętrzne przyzwolenie na to, żeby nie funkcjonować na najwyższych obrotach. Śpijcie tyle ile możecie, powoli przyzwyczajajcie się do nowej sytuacji. Jeśli wy się wyciszycie, wyciszy się również niemowlę. A o to przecież chodzi. Przyczyny kolki u noworodka Kolka u noworodka pojawia się w 3. tygodniu życia i trwa do miesiąca życia. Ból brzuszka wywołują gazy gromadzące się w jelitach. Są one spowodowane niedojrzałym układem trawiennym. To, co potęguje płacz u noworodka, to niedojrzały układ nerwowy maluszka. Maluch jest przestymulowany, nie radzi sobie z dużą ilością nowych bodźców, dlatego wciąż płacze i krzyczy. Trzy pierwsze miesiące życia, w których występuje kolka, są zgodnie z tą teorią okresem adaptacji do życia w nowym świecie. Niektórzy lekarze wskazują na związek między kolką u noworodka a stanem psychicznym mamy. Jeśli w ciąży kobieta jest nerwowa, przeżywa stresujące sytuacje, a po urodzeniu dziecka cierpi na depresję poporodową, jest większe prawdopodobieństwo, że u dziecka pojawi się kolka. Jak rozpoznać kolkę u noworodka? Kolkę u noworodka sugerują następujące objawy: niemowlę głośno płacze i krzyczy bez powodu - ma sucho, jest najedzone, nic mu nie dolega; płacz niemowlęcia pojawia się popołudniami i wieczorem; dziecka nie uspokaja bliskość mamy, nie daje się odłożyć do łóżeczka, cały czas chce być noszone na rękach; codzienny płacz może trwać nawet kilka godzin; dziecko prostuje i podkurcza nóżki, ma twardy brzuszek. Co na kolkę u noworodka? Kolkę u noworodka można próbować łagodzić, stosując kilka metod. Polecane są masaże rozluźniające na brzuszek, ciepłe okłady i kąpiele. U mam karmiących piersią bardzo ważną rzeczą jest również przestrzeganie diety i wykluczenie z niej produktów, które mogą przyczyniać się do wystąpienia kolki u noworodka (produkty wzdymające, mleczne, ciężkostrawne). U mam karmiących maluszka mlekiem modyfikowanym ważne jest zwrócenie uwagi na mleko. Być może zawiera zbyt dużą ilość białek, których brzuszek maluszka nie jest w stanie przetrawić. Warto skonsultować się z pediatrą, który może zalecić zmianę mleka modyfikowanego na takie, które ma obniżoną zawartość laktozy w porównaniu do tradycyjnego preparatu dla niemowląt i częściowo zhydrolizowane białka – mleko typu comfort.

kryzys 6 tygodnia u niemowlaka